• Пратеникот од Левица, Борислав КРМОВ, со пратеничко прашање до Заменик министерката за здравство, Манолева:

„Имам две прашања кон Министерот за здравство, односно неговата заменичка.

Првото прашање е за третманот на дијабетичарите. Владата носи програма за набавка на инсулин, ленти за дијабетичари, глукомери и инсулински игли. Од овие препарати, помагала и лекови, само инсулинот е законски загарантиран. Во моментов, глукомери и ленти за дијабетичари нема веќе девет месеци.

Пациентите се приморани да ги купуваат на ПРИВАТНО и тоа ги чини околу ЧЕТИРИ ИЛЈАДИ ДЕНАРИ месечно! Фондот одбива да им рефундира и тие, за да си ги вратат парите назад, ќе бидат приморани да тужат.

Што се глукомери и ленти за дијабетичари? Тие се боцкаат седум до десет пати дневно за да си ја проверат гликемијата во крвта. Крвта се капнува на тие ленти и потоа глукомерот ја мери гликемијата. Тоа е едно трауматично искуство, не само за возрасните пациенти, а може да замислите за шест месечни дечиња кои се подложни на овој третман.

Но денес, има современи методи. Тоа се системи за континуиран мониторинг на гликемија, кадешто се заменува секојдневното боцкање до десет пати. Инсулинските пумпи за апликација на инсулин, коишто ги заменуваат инсулинските пенкала. Значи дополнително се боцкаат со овие инсулински пенкала еднаш до три пати днавно. Значи, тринаесет-четиринаесет пати пациентите се боцкаат дневно за да ја третираат болеста.

Ние од Левица, поднесовме предлог – закон којшто сите овие помагала веќе ќе ги направи и законска категорија, заедно со нивните современи алтернативи.

Моето прашање е: Зошто сѐ уште доцни тендерот за набавка на глукомери и ленти за дијабетичари, кога конечно ќе го има и дали воопшто се размислува во министерството за модернизација со инсулински пумпи и системи за континуиран мониторинг на гликемија.“

„Заменичке, ние зборувавме со пациенти, ова ни го кажаа пациенти, денеска, пред пратеничките прашања. Лековите ги немаше ДЕВЕТ МЕСЕЦИ, единаесет месеци! Кое е тоа оправдување дека ги има?! Ги има неколку дена и потоа пак снемува. И инсулин нема повремено, а тој е ГАРАНТИРАН со закон. Не верувам дека овие луѓе лажат – повремено немаат инсулин, повремено нема ништо. А лековите и помагалата кои живот значат ги немаше девет до единаесет месеци.

Велите имало инсулински пумпи? Можеби имало, ама на приватно. Ние зборуваме да станат ЗАКОНСКА КАТЕГОРИЈА, како што предложивме ние – вие да сте обврзани да им ги набавувате, значи да бидат ставени на позитивна листа во Фондот, а не пациентите да ги плаќаат приватно прескапо. Секако дека сѐ имаме на приватни клиники, третмани кои чинат илјадници евра, но тоа ништо не му значи на обичниот човек кој не може да си го дозволи тоа.

Јас Ве прашувам дали Вие сте спремни за модернизација, да го поддржите законот кој го предлага Левица, за третманот на дијабетесот да стане законска категорија, да биде обврзувачки за владата?“